عکسبرداری رستوران و فست فود

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

عکسبرداری از رستوران: نکات مورد نیاز یک عکاس رستوران و فست فود

وقتی در حال گشت و گذار در دنیای عکاسی غذا هستید، طبیعی است که بخواهید از رستوران ها عکس بگیرید. در این مقاله به شما نحوه شروع عکسبرداری از رستوران و تبدیل شدن به یک عکاس غذای ماهر را به اشتراک می‌گذاریم.

شروع به کار عکاسی از رستوران

زمانی که برای اولین بار به عنوان یک عکاس غذا شروع به کار کردم، از همه چیزهایی که در عکاسی غذا رخ می داد، به خصوص عکاسی برای یک رستوران آگاه نبودم. اطلاعات زیادی به صورت آنلاین وجود نداشت و به سختی می‌توان به این فرآیند پی برد. بنابراین، در حالی که هنوز در کار روزانه‌ام غرق بودم، تصمیم گرفتم استراتژی خودم را ارائه کنم تا پایم را در خانه بگذارم و بفهمم چه چیزی برای عکسبرداری از یک رستوران رخ می‌دهد.

چگونه کارتان را شروع کنید

وقتی برای اولین بار شروع به نزدیک شدن به رستوران ها کردم (در کنار کار روزانه)، استراتژی من این بود که یک عکاسی رایگان یک ساعته ارائه دهم تا بتوانم آنها را با کارم آشنا کنم. اگر رستوران تصاویر را دوست داشت و می خواست از آنها برای تبلیغ کارخود استفاده کند، می تواند از من مجوز تصویر را بخرد. حداقل نیازی به خرید نبود و این به آنها بستگی داشت که اگر تصمیم بگیرند پولی خرج کنند یا خیر.

بسته به موقعیت رستوران، یا به رستوران ایمیل می‌زنم یا صرفاً برای صرف غذا حاضر می‌شوم و می گفتم می‌خواهم با مدیر رستوران ارتباط برقرار کنم. خودم را معرفی می کردم و از عکاسی رایگان یک ساعته برایشان می گفتم. قرارداد این بود که من برای یک ساعت وارد رستوران شوم و یک غذا و یک نوشیدنی را به انتخاب آنها فیلمبرداری کنم. برای من واقعاً مهم بود که این قوانین را مشخص کنم، زیرا باعث مدیریت بهتر زمان من می شد و از بروز هرگونه درخواست اضافی جلوگیری می کرد. مهم است که از زمان را مدیریت کنید، زیرا مردم چیزهای بیشتری از شما خواهند خواست.

بعد از عکسبرداری، بهترین تصاویر را ویرایش می‌کردم و یک گالری آنلاین را برای بررسی به رستوران ایمیل می‌کردم. در صورتی که بخواهند از هر یک از تصاویر برای اهداف تبلیغاتی استفاده کنند، هزینه های مجوز را نیز درج می کنم.

برخی از رستوران ها چندین تصویر خریداری کردند. دیگران چیزی نخریدند، برخی نیز سعی کردند در ازای دریافت تصاویر، کارت هدیه یا اعتبار عکس را در شبکه های اجتماعی به من ارائه دهند. اما، می دانستم که مهم است که روی موضع خود بایستم. اگر رستوران می خواست از هر یک از تصاویر استفاده کند، باید هزینه آن را بپردازد. کارت های هدیه و اعتبار عکس خوب هستند، اما هرگز نباید با “دستمزد” اشتباه گرفته شوند.

اگر وقت داشتم، در سفر نیز از این روش برای رستوران ها استفاده می کردم. این واقعاً به من کمک کرد تا ارتباط خوبی با مردم شهر های مختلف برقرار کنم و با نحوه کار با رستوران ها برای عکاسی آشنا شوم. به طور کلی، این «استراتژی عکسبرداری یک ساعته» راهی عالی برای باز کردن پای من به رستوران بود، و چون در آن زمان هنوز در کار روزانه خود بودم، ریسک مالی بزرگی برای من نبود. من باید برای یک رستوران عکسبرداری کنم، تجربه بیشتری کسب کنم، کارهایم را به آنها نشان دهم و کار جدیدی برای نمونه کارم بگیرم. اگر آنها در نهایت برخی از تصاویر را خریداری کردند.

با این حال، زمانی که کار روزانه ام را ترک کردم، عکسبرداری یک ساعته رایگان برای من از نظر مالی بسیار خطرناک بود. باید می فهمیدم چگونه برای عکاسی از رستوران هزینه بگیرم.

مقاله مرتبط:

[info_box title=”” image=”” animate=”””]طراحی لوگوی رستوران و کافی شاپ[/info_box]

کسب درآمد از عکاسی رستوران

هنگامی که به طور رسمی قصد تبدیل شدن به یک عکاس رستوران را گرفتم، متوجه شدم که استخدام شدن برای عکاسی رستوران ها بسیار چالش برانگیز است. کارت های هدیه کفاف قبض ها را نمی دادند. بودجه رستوران ها بسیار متفاوت است و اگرچه آنها به شدت خواهان عکاسی از غذای خوب هستند، من متعجب شدم که چگونه به نظر می رسد هرگز بودجه ای برای آن در نظر نمی گیرند.

دستمزد ساعتی

شروع کردم به تخمین عکس هایم برای رستوران ها با نرخ ساعتی. فکر می‌کردم این انعطاف‌پذیرترین گزینه برای انواع بودجه‌هایی است که با آن سروکار دارم. با این حال، این رویکرد یک تصمیم تجاری خوب برای من نبود.

وقتی با رستورانی با نرخ ساعتی شروع به همکاری می کنید، آن‌ها سعی می‌کنند تا جای ممکن در کمترین زمان ممکن عکس‌های بیشتری را دریافت کنند. این همه تلاش برای صرفه جویی در پرداخت پول است. نرخ ساعتی تمرکز را از زمانی که نیاز دارید به «چقدر سریع می‌توانید عکس بگیرید؟» تغییر می‌دهد.

من سعی کردم در ابتدا سازگار باشم، زیرا به جای یافتن مشتریان و پروژه های ایده آل خود، بیشتر بر استخدام شدن متمرکز بودم. خیلی وقت ها این کار تنها تقلا بود. ناگفته نماند، ساعت‌های بعد از فیلمبرداری را که صرف تدوین می‌کنم، حساب نمی‌کردم. من به طرز باورنکردنی خسته شدم، احساس می کردم به اندازه کافی قدردانی نمی شوم و دستمزد کمتری دریافت می کنم.

با توجه به تجربه من، کار کردن با نرخ ساعتی را به عنوان عکاس غذا توصیه نمی کنم. نرخ ساعتی تنظیم زمان مورد نیاز برای پروژه را دشوار می کند زیرا هر ساعت برای مشتری شما یک علامت ریال اضافی به نظر می رسد.

دستمزد به ازای پروژه

وقتی متوجه شدم که نرخ ساعتی بدرد نمی خورد تصمیم گرفتم راه را عوض کنم و شروع به دریافت هزینه عکس به ازای هر پروژه  کردم. برای من مهم بود که زمان مورد نیاز برای پروژه (قبل، حین و بعد از فیلمبرداری) را به دست بیاورم و از تبدیل شدن عکس به یک درگیری دیوانه وار جلوگیری کنم.

هزینه پروژه به من زمان لازم را می‌دهد، زیرا تمرکز از انجام هرچه سریع‌تر عکسبرداری به انجام صحیح آن تغییر کرده است. همچنین این فرصتی برای من بود تا به مشتریانم آموزش دهم که هر چه لیست عکس‌ها طولانی‌تر باشد، زمان بیشتری برای عکسبرداری نیاز داریم.

استفاده از گزینه پرداخت به ازای پروژه برای من بسیار موفق بوده است، نه فقط در مورد رستوران ها، بلکه برای همه مشتریانم. همه پروژه‌ها و بودجه‌ها بسیار متفاوت هستند و هزینه پروژه بسته به لیست عکس‌ها، مدت زمان مورد نیاز من برای عکاسی و ویرایش و نحوه برنامه‌ریزی آنها برای استفاده از تصاویر می بایست تعیین شود.

همه برآوردهای من شامل چهار بخش زیر است:

• هزینه خلاقیت و ویرایش عکس
• استفاده از تصویر
• هزینه های تیم (در صورت وجود)
• سایر هزینه ها (در صورت وجود)

استفاده از پرداخت به ازای پروژه در ابتدا تعداد زیادی از رستوران ها را حذف می کند. در ابتدا احساس می‌کردم دارم مشتریان خود را از دست می‌دهم. اما حقیقت این بود که من فقط مشتریانی را از دست می دادم که به دنبال معامله ارزان تری بودند. فهمیدن اینکه در حالی که داشتم تعدادی از مشتریان قدیمی خود را از دست می دادم، چشم ها را باز می کردم، شروع به جذب مشتری های جدید کردم که ارزش عکاسی با کیفیت بالا از مواد غذایی را می دیدند و بودجه ای برای آن داشتند.

مطالعه بیشتر:

[info_box title=”” image=”” animate=”””]آنچه برای عکاسی موفق در رستوران باید بدانید[/info_box]

نکات عکسبرداری از رستوران و فست فود

اکنون که در مورد نحوه شروع عکسبرداری رستوران و فست فود و نحوه دریافت دستمزد صحبت کردیم، می‌خواهم نکاتی را در مورد عکاسی از رستوران که در حین کار یاد گرفته‌ام و به کارآمدتر شدن تجربه من کمک کرده‌اند، با شما به اشتراک بگذارم.

نکته شماره 1: قبل از گرفتن دستمزد تمامی سوالات تان را از کارفرما بپرسید

تا زمانی که درباره پروژه اطلاعات کامل ندارید، درباره دستمزد صحبت نکنید. بسیاری از مردم بدون هیچ گونه اطلاعاتی درباره پروژه، از شما می پرسند که نرخ های شما چقدر است، اما تا زمانی که بیشتر در مورد کار مورد نیاز آنها ندانید، نباید به این پاسخ پاسخ دهید. برای عکاسی از غذا، رویکرد یکسانی وجود ندارد، و بسیاری از مشتریان بالقوه رستوران متوجه این موضوع نیستند. ابتدا سوالاتی بپرسید تا بتوانید برآورد منصفانه ای برای پروژه و زمان صرف شده خود ارائه دهید.

نکته شماره 2: از رستوران پیش از موعد عکاسی دیدن کنید

هنگام عکاسی برای رستوران ها، مهم است که بتوانید در موقعیت های نوری مختلف عکاسی کنید. دیدن فضا قبل از موعد عکاسی به شما کمک می کند تا بفهمید که آیا می توانید از نور طبیعی استفاده کنید یا ممکن است بخواهید نور مصنوعی را با خود برای عکاسی ببرید.

نکته شماره 3: تجهیزات عکاسی را در نزدیکی یک پنجره راه اندازی کنید

اگر یک عکاس نور طبیعی هستید و تجربه استفاده از نورهای مصنوعی را ندارید، مطمئن شوید که می توانید در کنار پنجره عکاسی کنید. رستوران ها معمولاً واقعاً مناسب این کار هستند و به عکاسان اجازه می دهند هر کجا که می خواهند تجهیزات عکاسی را راه اندازی کنند. نقطه ای را که بهترین نور را به شما می دهد انتخاب کنید.

نکته شماره 4: حداقل تجهیزات عکاسی را به همراه داشته باشید

هنگام عکاسی با رستوران، آماده بیایید، اما معمولا بسته به فضایی که باید با آن کار کنید، داشتن حداقل تجهیزات بهتر است. یکی از نکاتی که می بایست در نظر بگیرید این است که انواع لنزها را با خود بیاورید. من همیشه یک لنز ماکرو برای عکس‌های با جزئیات جذاب، یک لنز زوم برای عکس‌های نزدیک انعطاف‌پذیر و عکس‌های از فاصله دور و یک زاویه باز برای عکس‌های داخلی دارم.

کیف دوربین من معمولاً شامل موارد زیر برای عکسبرداری از رستوران و کافی شاپ است:

• نیکون D750
• 105mm 2.8، 24-70mm 2.8 و 14-24mm 2.8
• سه پایه عکاسی Manfrotto
• 1 عدد بارق با یک چتر
• 1 دیفیوزر بزرگ
• Pocket Wizards
• باتری های پشتیبان
• کارت های حافظه پشتیبان
• لپ تاپ و هارد اکسترنال

نکته شماره 5: یک راه ارتباطی داشته باشید

عکسبرداری از رستوران ها بسیار سریع انجام می شود. سرآشپزها عادت دارند خیلی سریع غذا درست کنند تا مشتریان خود را راضی نگه دارند. در طول عکاسی، مهم است که یک راه ارتباطی برای ارتباط با آشپزخانه در زمانی که برای بیرون آمدن ظرف بعدی آماده هستید، داشته باشید. این کار باعث می شود غذا خیلی سریع بیرون نیاید یا برای مدت طولانی منتظر نماند. اگر بودجه ای برای آوردن دستیار برای رستوران وجود ندارد، از مدیر رستوران بخواهید که یک نفر را به عنوان راه ارتباطی بین شما و آشپزخانه در نظر بگیرد.

نکته شماره 6: متنوع عکسبرداری کنید

عکسبرداری رستوران و فست فود با عکسبرداری برای یک برند تجاری متفاوت است. شما یک لیست عکس خواهید داشت، اما هر چه یک رستوران بتواند تصاویر بیشتری بگیرد، بهتر است. شما باید به لیست شات ها و زمان خود وفادار بمانید، اما اگر بتوانید تغییراتی از فهرست عکس بگیرید، می تواند ارزش قابل توجهی را به آنچه برای مشتریان رستوران خود روی میز آورده اید اضافه کند. وقتی تنوع زیبایی از عکس ها را ارائه می کنید، بسیار سپاسگزار شما خواهند بود و به احتمال زیاد شما را برای عکاسی مجدد برمی گردانند.

نکته شماره 7: لیست عکس ها را با خود همراه داشته باشید

من همیشه یک کپی از لیست عکس ها را در هنگام عکاسی با خود دارم. این فوق العاده مفید است، زیرا ممکن است سرآشپزها فهرست مشابهی نداشته باشند. این تضمین می کند که شما در مسیری که قبل از عکسبرداری درباره آن توافق شده بود، بمانید. گاهی اوقات درخواست‌های اضافی از سمت کارفرما به شما می رسد و اگر زمان دارید، می‌توانید آن عکس‌ها را نیز بگیرید. اما، اگر زمان کافی برای انجام همه چیز وجود نداشته باشد، لیست عکس‌ها دلیل خوبی برای نه گفتن به درخواست‌های جدید است.

نکته شماره 8: غذای به هم ریخته را دوباره بچینید کنید

اگر غذا به هم ریخته به نظر می رسد، در ارسال مجدد آن برای چیدمان مجدد تردید نکنید. سعی کنید در مورد آن نیز احساس بدی نداشته باشید. طراحی غذا و عکاسی از غذا دست به دست هم می دهند و شما به احتمال زیاد در عکسبرداری رستوران و فست فود یک متخصص چیدمان غذا نخواهید داشت. مدیر رستوران برای گرفتن تصاویر زیبا به شما نیاز دارد و اگر چیزی نیاز به تنظیم داشته باشد از شما قدردانی خواهد کرد. طبق تجربه من، سرآشپزها معمولاً در ارائه غذا بسیار دقیق هستند و به ندرت پیش می آید که از آنها بخواهم غذا را دوباره بچینند. اما، چیدمان دوباره غذا برای دوربین هنوز هم بسیار متفاوت از چیدمان غذا برای مشتری است. گاهی اوقات سرآشپزها در مورد چیدمان غذا به کمک اندکی نیاز دارند.

نکته شماره 9: قرارداد عکاسی را قبل از شروع به کار ببندید

حتماً یک قرارداد یا توافق نامه امضا شده از کارفرما دریافت کنید تا شما و مشتری در همه موارد  قبل از عکاسی هماهنگ باشید. من شرح پروژه توافق شده، تعداد عکس های مورد نیاز، برآورد و شرایط و ضوابط عکسبرداری را در قرارداد درج می کنم. یک قرارداد همچنین بحث را در مورد نحوه پردازش پرداخت ها و اینکه چقدر زود می توانید انتظار پرداخت را داشته باشید باز می کند. شما هم یک کسب‌وکار هستید، بنابراین نوشتن همه این موارد از شما و کسب‌وکارتان محافظت می‌کند.

امیدوارم این مطلب به شما کمک کند تا دانش بیشتری در مورد عکسبرداری رستوران و فست فود به دست آورید. تمامی اطلاعات مندرج در این مقاله از این منبع استخراج و ترجمه شده است.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]