f-stop یا اف استاپ چیست؟
وقتی صحبت از عکاسی می شود، اصطلاحات جدیدی برای یادگیری وجود دارد: نوردهی (تغییر مسیر داخلی)، سرعت شاتر (تغییر مسیر داخلی)، ISO و f-stop. برخی از این اصطلاحات بیشتر از سایرین خود توضیحی هستند. برای بسیاری از مبتدیان، اف استاپ یکی از اصطلاحات پیچیده است، بنابراین بیایید به اصول اولیه بازگردیم و درک کاملی از اف استاپ به شما ارائه دهیم.
اف استاپ چیست؟
f-stop به دهانه دیافراگم لنز اشاره دارد که از طریق آن نور می تواند به سنسور یا فیلم عبور کند. با نگاه کردن به f-stop فعلی لیست شده، می توانید به سرعت تصور کنید که چه مقدار نور اجازه می دهید و چه مقدار عمق میدان در تصویر خود خواهید داشت.
F-Stop معمولاً با نام های زیر نیز شناخته می شود:
- شماره F
- F شماره توقف
- “f/” به دنبال یک عدد
سایر شرایط برای اف استاپ
ما قبلاً از باز شدن لنز به عنوان “f-stop” و “aperture” یاد کرده ایم، اما گاهی اوقات به آن “شماره f” یا “شماره اف استاپ” نیز می گویند. هنگام خرید یک لنز جدید، اغلب دیافراگم هایی را می بینید که به آنها “f/” با یک عدد گفته می شود. به عنوان مثال، اگر «f/1.4» یا «f/5.6» را می‌بینید، این اعداد قطر دیافراگم را نشان می‌دهند.
اف استاپ چه چیزی را کنترل می کند؟
F-stop یا دیافراگم به طور خاص اندازه دهانه لنز را کنترل می کند. با دهانه بزرگتر (یا عدد کوچکتر) اجازه می دهید نور بیشتری وارد شود. با دهانه کوچکتر (یا عدد اف استاپ بزرگتر) اجازه می دهید نور کمتری وارد شود. با کنترل میزان نور ورودی به لنز، نوردهی کلی تصویر را نیز کنترل می کنید. تصاویر با باز شدن دیافراگم بازتر بیشتر مستعد نوردهی بیش از حد خواهند بود، در حالی که تصاویر با باز شدن دیافراگم باریکتر مستعد نوردهی کم خواهند بود. برای متعادل کردن تغییرات در اف استاپ و دریافت نوردهی ایده آل، باید سرعت شاتر یا ISO خود را بر این اساس تنظیم کنید.
دیافراگم در مقابل اف استاپ
قبل از اینکه نور صحنه بتواند به سنسور دوربین دیجیتال شما برخورد کند و به ایجاد نوردهی کمک کند، ابتدا باید از لنز دوربین عبور کند. مقدار نوری که به سنسور می رسد به لنز شما و تنظیماتی که انتخاب کرده اید بستگی دارد.
در داخل هر لنز یک دیافراگم مکانیکی وجود دارد. این دیافراگم که از چند تیغه متصل (معمولاً بین شش تا نه) تشکیل شده است، باز و بسته می شود تا نور کم و بیش وارد شود. اگر به لنزهای دیافراگم دستی قدیمی نگاه کنید، می توانید باز و بسته شدن دیافراگم را با چرخاندن یک صفحه مشاهده کنید. در لنزهای مدرن، دیافراگم را با تنظیم تنظیمات بدنه دوربین خود تغییر می دهید.
اندازه دیافراگم: نحوه خواندن آن
ممکن است یادگیری F-stop کمی غیر شهودی به نظر برسد، اما وقتی به آن دست پیدا کردید، آن را تا آخر عمر خواهید دانست. نکته کلیدی این است: هرچه عدد کوچکتر باشد، باز شدن فیزیکی دیافراگم بزرگتر است. برعکس، هر چه عدد بزرگتر باشد، دهانه فیزیکی کوچکتر است. بنابراین f/1.4 یک دهانه بسیار باز (یا دیافراگم بزرگتر) است در حالی که f/22 یک دهانه بسیار کوچکتر (یا دیافراگم کوچکتر) است.
وقتی F-Stop خود را تغییر می دهم چه اتفاقی می افتد؟
هنگامی که تنظیمات خود را تغییر می دهید چند اتفاق مهم رخ می دهد. اول از همه، دیافراگم بازتر (فکر می‌کنید f/1.4 تا f/2.8) نور بیشتری را از لنز وارد کرده و به سنسور می‌رسد. این به شما امکان می دهد با سرعت شاتر بسیار بالاتری عکس بگیرید. دیافراگم باریکتر (فکر کنید f/16 تا f/22) نور بسیار کمتری را وارد می کند و به سرعت شاتر کمتری نیاز دارد.
توقف های رایج F چیست؟
استاپ‌های F معمولاً از f/1.4 (اجازه دادن مقدار زیادی برای مناطق تاریک‌تر) تا تمام مسیر تا f/22 (اجازه دادن نور کمی برای مناطق روشن) متغیر است. دیافراگم بازتر، صحنه را کمتر در فوکوس نگه می دارد. دیافراگم باریک تر فوکوس واضحی را به قسمت های بیشتری از صحنه می دهد. عکاسان پرتره دیافراگم های بازتر مانند f/2.8 یا حتی f/4 را ترجیح می دهند – آنها می توانند روی سوژه فوکوس کرده و پس زمینه را محو کنند.
همچنین به همین دلیل است که عکاسان منظره معمولاً در محدوده f/11 تا f/22 عکاسی می‌کنند؛ آنها می‌خواهند مناظر بیشتری را در فوکوس، از پیش‌زمینه تا افق دوردست، قرار دهند. به گرافیک زیر نگاه کنید تا آن را در عمل ببینید.
به طور کلی، سوژه‌هایی مانند ماکرو، که برای پس‌زمینه‌های بسیار تار ارزش دارند، بهترین عکس‌برداری با بازترین دیافراگم‌ها (f/1.4-f/4) هستند. این تضمین می‌کند که تمام عناصر صحنه، از پیش‌زمینه تا پس‌زمینه دور، در فوکوس هستند. تا زمانی که با دیافراگم‌های موجود در هر یک از لنزهای خود راحت‌تر شوید، در این محدوده‌های f-stop عمومی کار کنید. سپس می توانید آزمایش کنید تا دقیقاً ظاهری را که می خواهید بدست آورید!
چرا لنز من از f/4 بازتر نمی شود؟
هر لنز دارای دیافراگم حداکثر است، به این معنی که بازترین دیافراگم ممکن است. به طور سنتی، لنزهای کیت ارزان‌تر از گستره دیافراگم وسیع‌تری برخوردار نیستند. آنها ممکن است فقط به اندازه f/4 یا حتی f/5.6 عرض کنند.
اگر واقعاً می‌خواهید پس‌زمینه را برای عکس‌های ماکرو یا حیات وحش محو کنید، باید به دنبال لنز با حداکثر دیافراگم f/2.8 یا حتی f/1.4 باشید. اگر در حال خرید لنزی هستید که زوم می‌کند، طبیعی است که لنز هنگام بزرگنمایی، حداکثر دیافراگم بازتری داشته باشد تا زمانی که بزرگنمایی می‌کند. /3.5-5.6.
چگونه از F-Stop در عکس هایم استفاده کنم؟
بهترین راه برای یادگیری f-stop ساده است: استفاده از آنها را تمرین کنید. اما در اینجا چند نکته سریع وجود دارد که چگونه می توانید بهتر شوید.
سعی کنید از یک سوژه با گستره ای از دیافراگم عکس بگیرید و ببینید که چگونه تصاویر از یکی به دیگری تغییر می کنند.
با هر یک از لنزهای خود آزمایش کنید تا دیافراگم هایی را که در دسترس شما هستند و نحوه تأثیر آنها بر تصاویر شما مشاهده کنید. اگر لنز زوم دارید ، سعی کنید در بازترین دیافراگم و در چند فاصله کانونی مختلف عکس بگیرید. این به شما نشان می دهد که چگونه حداکثر دیافراگم شما با بزرگنمایی تغییر می کند.
با عکاسی در حالت اولویت دیافراگم شروع کنید تا به دوربین شما اجازه دهید سرعت شاتر را تنظیم کند و نوردهی را بین فریم ها ثابت نگه دارد. همانطور که با تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر احساس راحتی بیشتری می‌کنید، می‌توانید به حالت دستی بروید تا کنترل بیشتری روی هر عنصر از عکس‌های خود داشته باشید.
چگونه F-Stop را کنترل می کنید؟
هنگامی که دوربین در حالت خودکار است، به طور خودکار دیافراگم و سایر تنظیمات را بر اساس نور موجود تعیین می کند. اگر می خواهید سرعت شاتر و f-stop (دیافراگم) را تنظیم کنید، دوربین باید در حالت دیافراگم یا حالت دستی باشد.
همان چرخ یا نوار لغزنده سرعت شاتر و دیافراگم را در اکثر دوربین ها کنترل می کند. برای تغییر دیافراگم، باید دکمه AV را نگه دارید و سپس چرخ را تنظیم کنید. هم دکمه AV و هم چرخ کنترل سرعت دیافراگم/شاتر در سمت راست بالای دوربین قرار دارند. شما یک چرخ برای هر دو دیافراگم و سرعت شاتر در دوربین های پیشرفته تر دارید.
همچنین می توانید دیافراگم را به صورت دستی تنظیم کنید و به دوربین اجازه می دهد تا بهترین سرعت شاتر را برای شرایط نوری موجود تعیین کند. برای استفاده از توقف ثابت f، دوربین باید در حالت اولویت دیافراگم باشد.
پایین ترین و بزرگ ترین f-stop چیست؟
کمترین اف استاپ موجود f/0.7 است. این لنز متعلق به Zeiss Planar 50mm است که توسط ناسا برای فیلمبرداری از ماه و استنلی کوبریک برای ساخت فیلم در نور شمع استفاده می شود. با این حال، اکثر لنزهای عکس تا f/2 پایین می‌آیند، کمتر به f/1.2 می‌رسند و تنها تعداد کمی از آنها به f/0.95 می‌رسند.
بزرگترین f-stop موجود f/45 است. این دوربین به Sigma 105mm f/2.8 EX DG Macro تعلق دارد و حداکثر عمق میدان ممکن را برای یک لنز ماکرو فراهم می کند. همچنین یک دیافراگم f/40 در Itorex 50mm وجود دارد، لنزی که جلوه لنز سوراخ سوزنی را بازسازی می کند. اکثر لنزهای تجاری دارای حداقل دیافراگم f/32 یا f/16 هستند.
چرا دیافراگم مهم است
دیافراگم میزان نوری که به سنسور می رسد را کنترل می کند. دیافراگم همراه با سرعت شاتر و ISO، استفاده موثر از نور موجود و درخشندگی تصویر را کنترل می کند. هنگامی که دیافراگم کاملا باز است (اف استاپ کوچک)، نور بیشتری به سنسور می رسد و تصویر روشن تری ایجاد می کند. هنگامی که دیافراگم باریک است (f-stop بزرگ)، نور کمتری به سنسور می رسد و تصویر تیره تری ایجاد می کند.
دیافراگم همچنین بر عمق میدان تأثیر می گذارد و تعیین می کند که چه مقدار از تصویر در فوکوس باشد. دیافراگم‌های کوچک، عمق میدان عمیقی ایجاد می‌کنند و به شما امکان می‌دهند تمام کادر را در فوکوس داشته باشید. دیافراگم های بزرگ عمق میدان کم ایجاد می کند و به شما امکان می دهد پس زمینه شلوغ را محو کنید و سوژه را بیشتر نمایان کنید.
کلام آخر
یادگیری قطعات دوربین و نحوه استفاده از آنها مهمترین مرحله در سفر عکاسی شماست. تنظیمات، عکس‌ها و سبک‌ها را آزمایش کنید و به زودی بر سرگرمی جدید خود مسلط خواهید شد.
کانون تبلیغاتی مدرن طرح با سالها تجربه و به کارگیری افراد مجرب در زمینه عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی توانسته است در کنار معتبر ترین برند ها سابقه ای درخشان از خود بر جای بگذارد جهت مشاهده نمونه کارها به صفحه عکاسی صنعتی ما مراجعه کنید و برای دریافت مشاوره رایگان می توانید با کارشناسان ما تماس حاصل بفرمایید.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
