7 نکته برای عکاسی ماکرو از غذا (برای گرفتن عکس های چشم نواز)
وقتی که هدف شما این است که نشان دهید سوژه شما جالب و جذاب است، عکس برداری ماکرو از غذاها ممکن است تکنیک مورد نیاز شما باشد. و برخی اوقات، آنقدر به جذابیت مطلوب مربوط نمی شود، بلکه به ثبت رنگ ها، بافت ها و الگوهای جالب یک موضوع غذایی مربوط می شود. عکاسی ماکرو از غذا ممکن است به وضوح سوژه را شناسایی نکند و ممکن است به سادگی یک حرکت انتزاعی جالب باشد. هر آنچه که شما قصد و نیت آن را داشته باشید، به کشف تکنیک ها و ابزارهای لازم برای گرفتن عکس های ماکرو با کیفیت و جذاب کمک خواهد کرد.
برای شروع: ماکرو یا کلوزآپ؟
در ساده ترین توضیح ممکن، عکس ماکرو سوژه را روی مقیاس 1:1 تنظیم می کند. در نتیجه، اندازه واقعی سوژه کاملا روی سنسور دوربین نمایش داده می شود. با وجود دوربین فول فریم که در ابعاد 24mm x 36mm باشد، این امر امکان پذیر است. یک مربع یا سایز استاندارد آمریکایی قاب را از بالا به پایین با آن اندازه پر می کند (یا اگر در حال عکاسی از غذا هستیم، یک انگور با اندازه متوسط).
اما اندازه عکسی که می خواهیم از غذا بگیریم چقدر می بایست باشد؟ اگر ما قصد داریم تا از سوژه هایی مانند دانه های فلفل عکسبرداری کنیم، ممکن است مجبور باشیم به سوژه نزدیک تر شویم. اگر غذای مورد نظر ما یک کیک باشد، ممکن است نتوانیم از آن عکسبرداری ماکرو کنیم.
آیا این مساله مهم است؟ نه. آنچه که شما قصد داشته باشید تا آن را بدانید این است که چقدر نزدیک از غذا عکسبرداری کنید، از چه غذاهایی عکس بگیرید و اینکه عکس مورد نظرتان ماکرو است یا کلوزآپ. با توجه به هدف این مقاله، می بایست از کلمه ماکرو استفاده کنیم، اما نمی توانیم از کلوزآپ برای گرفتن عکس از غذا به راحتی گذر کنیم.
1- ابزار های مورد نیاز را تهیه کنید
شما می توانید عکاسی ماکرو از غذا را تقریباً به وسیله هر دوربینی انجام دهید و حتی تصاویر خارق العاده ای را نیز خلق کنید. اگر شما بخواهید جدی تر شوید، می بایست احتمالاً از DSLR یا دوربین بدون شیشه با قابلیت تعویض لنزاستفاده کنید. یک لنز ماکرو درست و حسابی، در ابعاد 1:1، همانگونه که شرح داده شد، مفید خواهد بود. به خاطر داشته باشید که لنزهای ماکرو همچنین به شما اجازه می دهند که از فواصل دورتر اقدام به گرفتن عکس کنید.
اگرمی خواهید عکس ماکرو بگیرید اما نمی خواهید هزینه زیادی بکنید، ترکیب لوله های گسترش با لنزهای استاندارد می تواند شما را بسیار به سوژه نزدیکتر کند. حتی ممکن است تکنیک ماکرو لنز معکوس را بخواهید امتحان کنید. هر نوع حرکت دوربین در هنگام گرفتن عکس از فاصله خیلی نزدیک بزرگنمایی می شود و در نتیجه ثابت نگه داشتن دوربین برای گرفتن عکس های واضح ضروریست. جزئیات زیاد همان چیزی است که عکس های ماکرو از غذا را باقی عکس ها متمایز می کند شما باید هر کاری که در توان دارید انجام دهید تا به نتایج خوبی دست پیدا کنید. حتی اگر نیاز باشد باید سه پایه محکم و با کیفیتی را برای استفاده در استودیوی عکاسی تهیه کنید. دیگر ابزارها می تواند برای عکسبرداری ماکرو مفید باشد، بخصوص اگر بخواهید خیلی از فاصله نزدیکی اقدام به عکاسی کنید. ابزارهایی مانند ریل فوکوس، دمیدن، و روشنایی تخصصی برای شما مورد نیاز خواهند بود، اما احتمالاً برای عکاسی ماکرو از غذا مورد نیاز نیستند (بخصصوص برای افراد مبتدی).
2- شی “قهرمان” یا hero object را شناسایی کنید
اولین وظیفه شما این است که غذایی را که قصد عکاسی از آن را دارید انتخاب کنید. این کار باعث اتفاقات بسیاری می شود: انتخاب لنز شما، نیازهای نوری شما، عناصر پشتیبانی کننده، پس زمینه انتخابی شما و غیره. پس از تصمیم گیری در مورد موضوع، می خواهید بهترین مورد را به عنوان “مدل” خود انتخاب کنید.
در دنیای عکسبرداری حرفه ای از غذا، به این مدل قهرمان یا hero می گویند. در حالی که عکاس سوژه ها عکس را می چیند، چراغ ها را در جای خود قرار دهید، و همه چیز را آماده کنید، آنها احتمالاً یک “جایگزین” برای سوژه خواهند داشت. در عین حال، یک دیزاینر غذا، عنصر قهرمان را آماده می کند. مانند مدلهای اصلاح و مدلهای آرایش که آماده اند مدل شوند.
ممکن است بخواهید از همبرگرهای مک دونالد عکسبرداری کنید. یک دیزاینر غذا نان، چاشنی ها، گوجه فرنگی، کاهو، پنیر، ترشی و هر چیز دیگری که روی همبرگر است را دست چین می کند. آنها ممکن است هر دانه کنجد را به صورت جداگانه با موچین روی نان قرار دهند و روی همبرگر را با برس روغن بمالند تا درخشندگی مناسبی به آن بدهد. آنها ممکن است مقدار مشخصی از ذوب شدن پنیر را با مشعل دمنده انجام دهند. استایلیست های مواد غذایی سطح بالا در کار خود هنرمند هستند. “قهرمان” وقتی آماده قرار گرفتن در مجموعه باشد، حتی ممکن است خوراکی نباشد – اما مطمئناً خوب به نظر می رسد. شما ممکن است یک دیزایر غذا برای انجام این قبیل کارها نداشته باشید، اما در این حالت، هر کاری که می توانید برای پیدا کردن بهترین سوژه ها برای عکاسی انجام دهید. سوژه شما مثل انتخاب یک دیزاینر غذاست: برای هرچه بیشتر خوشمزه کردن غذا. این موضوع بخصوص هنگامی که می خواهیم عکاسی ماکرو از غذا از فاصله نزدیک بگیریم مهم تر است. لکه‌ای روی سیب، توت بیش از حد رسیده یا تکه‌ای از هر چیزی که به آن تعلق ندارد، شما را مجبور به روتوش قابل توجهی می‌کند یا ممکن است شات را کاملاً غیرقابل استفاده کند.بهترین را برای انتخاب به عنوان قهرمان یا hero برگزینید و ترفندها و تکنیک های دیزاین غذا را فرا بگیرید.
3- صحنه را طوری تنظیم کنید که شیء «قهرمان» را تکمیل کند
یک کارگردان فیلم و سریال با دقت سوژه ها مورد نیاز برای چینش صحنه را انتخاب می کند و شما نیز به عنوان یک عکاس، می بایست بدانید به چه سوژه های برای چینش پس زمینه عکس نیاز دارید. با عکاسی ماکرو و کلوزآپ، می توانید به دفعات عکسبرداری کنید و عمق میدان شما احتمالا محدود خواهد بود. برای اینکه عنصر قهرمان در عکس شما به وضوح مشخص باشد، می بایست سوژه ها صحنه را تا حد امکان کاهش دهید.
سوژه ها اضافی که قصد دارید تا به صحنه اضافه کنید می بایست مرتبط با داستان عکس باشد ومنظور شما را به درستی به مخاطب منتقل کند. تصویر پس زمینه می تواند ساده باشد: یک بشقاب برای چیدن سوژه ها غذا، یک میز، یا شاید تعدادی لباس رنگی و کاغذ. این موضوع روی چگونگی انتخاب رنگ ها، بافت ها، و الگوهای سوژه ها پس زمینه و در نتیجه روی کلیت کار تاثیرگذار است.
ترکیب و چیدمان در هر نوع عکسی اهمیت دارد. اینکه چگونه سوژه ها را در قاب عکس می چینید روی زاویه دید ببننده تاثیرگذار است و در نتییجه اهمیت قابل توجهی دارد. بنابراین، تکنیک های ترکیبی مانند قانون اشیاء، خطوط پیشرو، تقارن و الگوها، قاب های طبیعی و انتخاب نسبت تصویر از اهیمت بالایی برخوردار هستند. توجه به قانون احتمال در هنگام گرفتن یک عکس با سوژه ها متعدد الزامیست.
زاویه دوربین در عکسبرداری از اهمیت بالایی برخوردار است. هنگامی که می خواهید از نمای میز عکسبرداری کنید، توجه به سایز غذا و زاویه 45 درجه میز شام از بشقاب اهمیت بیشتری دارد یا به اصطلاح، “تخت خوابیده” (flat lay) که عکسبرداری از نمای بالاست؟ در مورد آن فکر کنید و اگر هنوز مردد بودید، از زوایای مختلف شروع به عکسرداری کنید.
4- نور را به دقت روی سوژه ها غذا بتابانید
عکاسانی که عکس های پرتره استودیویی می گیرند زمان بسیاری را روی یادگیری چگونگی نورپردازی روی مدلهایشان سپری می کنند. تفکر روی سوژه ها غذا به عنوان یک مدل، و یادگیری اینکه چگونه به آنها نور بتابانیم تا به بهترین شک ممکن در عکس برجسته شوند اهمیت دارد. در ادامه موارد مهمی را که نیاز به تفکر و تعمق دارند نام برده ایم:
• انواع نورپردازی. شما استفاده از نور طبیعی را ترجیح می دهید یا نور مصنوعی؟ اگر نور مصنوعی انتخاب شماست، استفاده از تنگستن را ترجیح می دهید یا فلورسنت و LED و فلش؟ به خاطر داشته باشید که هر کدام از این نورها دارای دمای رنگی متفاوتی هستند و شما نیاز خواهید داشت تا به دقت بالانس نور سفید را تنظیم کنید و سپس شروع به عکسبرداری کنید تا غذایی که از آن عکس می گیریم طبیعی و تازه به نظر برسد.
• با نور خورشید شروع کنید. اغلب، آسانترین و بهترین نور برای غذا نور طبیعی است. غذای مورد نظرخود را نزدیک پنجره قرار دهید و سپس بوسیله بازتاب دهنده ها، سایه های عکس را از بین ببرید.
• به زاویه نورپردازی توجه کنید. ترجیح می دهید از نورپردازی سه وجهی برای گرفتن عکس های پرتره استفاده کنید، یا نور جانبی و یا نور پس زمینه؟ به ندرت پیش می آید که بخواهید نور را به صورت مستقیم و از رو به رو به سوژه عکس بتابانید تا سوژه عکاسی شما صاف و غیر جالب به نظر برسد. نور کناری می تواند به شما کمک کند تا بافت سوژه خود را نمایان کنید و برای برخی از سوژه های غذا، بخصوص غذایی که نیمه شفاف باشد، نور پس زمینه می تواند عالی و خاطره انگیز باشد.
• استفاده از اصلاح کننده های نور. شما ممکن است سایه های موجود در عکس را با سافت باکس ها و یا اسکریم نورپردازی نرم تر و کمتر کنید. این موضوع می تواند زمانی مفید باشد که سوژه غذا شما درخشنده باشد و نکات برجسته دیدنی ایجاد کند. کارتهای پر کننده می تواند برای انعکاس نور به سوژه استفاده شود، پرچم های نورپردازی می توانند در بین عناصر عکس برای مسدود کردن ورود نور از مناطق خاص به کار گرفته شود و دستگاه‌هایی مانند پوزه (snoot) می‌توانند برای محدود کردن نور به بخش‌های بسیار خاصی از سوژه شما استفاده شوند.
• ابزارهای مختص نورپردازی. یکی از مزایای واقعی نورپردازی در گرفتن عکس های ماکرو این است که با فضای محدودی سر و کار دارید و معمولاً به نور زیادی برای عکاسی نیاز نخواهید داشت. ابزارهای نورپردازی کوچک مانند چراغ های LED می تواند اغلب به درستی پاسخگوی نیاز شما باشد. هنگامی که دوربین در مجاورت سوژه قرار دارد، بزرگترین چالش شما متوقف کردن دوربین از مسدود کردن نور است. بسیاری از عکاسان ماکرو رنگ های حلقه ای را می پسندند، چرا که به آنها کمک می کند تا نور را در محدوده کوچک با سایه های کمرنگ تری توزیع کنند.
5- تنظیمات و چیدمان صحیح
در ادامه، فهرست کارهایی را که می بایست در هنگام تنظیم دوربین برای عکاسی ماکرو از غذا در نظر داشته باشید نام برده شده اند.
• با سه پایه عکاسی کار کنید. به نظر تکراری می آید. با توجه به محدودیت عمق میدان و حرکت بزرگ نمایی شده در هنگام عکسبرداری ماکرو، نگهداشتن دوربین بدون کوچکترین حرکت و تکانی از طریق استفاده از سه پایه الزامیست.
• از حالت دستی استفاده کنید. به دست گرفتن کنترل کامل دیافراگم، سرعت شاتر و ISO به شما کمک می کند تا بهتر روی دیافراگم و عمق میدان تسلط داشته باشید. همچنین روش خوبی است برای تاکید روی حفظ ثبات عکس ها. برای انجام تنظیمات صحیح، استفاده از ترفندهای ظریف برای رعایت ترکیب عکس در هنگامی که به نورپردازی مسلط هستید مفید خواهد بود.
• تثبیت کننده تصویر را خاموش کنید. مطمئن شوید که لنز و تثبیت کننده دوربین خاموش هستند. اگر شما با سه پایه عکاسی کار می کنید، این فناوری نمی تواند به شما کمک کند و حتی ممکن است برای شما آزار دهنده باشد.
• از نمای زنده استفاده کنید. اغلب دوربین های جدید قابلیت نشان دادن پیش نمایش زنده از عکس را روی صفحه LCD دارند. این موضوع می تواند برای گرفتن عکس های بهتر به شما کمک کند. بخصوص وقتی که دوربین شما صفحه LCD چرخشی است، شما می توانید ترکیب مورد نظر خود را شبیه سازی کنید تا اینکه نیاز به نگاه کردن از طریق منظره یاب داشته باشید. همچنین به شما برای کاهش حرکات دوربین در هنگام لمس آن کمک می کند. انتخاب دیگر، این است کهدر هنگامی که تنظیمات دوربین را به اتمام رساندید، دوربین خود را به کامپیوتر وصل کنید. دیدن ترکیب ها بصورت زنده در مانیتور بزرگتر و حتی صفحه لپتاپ راهی بسیار عالی برای تصویرسازی عکس های شماست.
• از یک ریل کنترل از راه دور استفاده کنید. حذف حرکت دوربین در هنگام عکسبرداری بسیار مهم است، در نتیجه اگر شما بتوانید بدون لمس دکمه شات دوربین اقدام به عکسبرداری از سوژه کنید، مطمئناً نتایج بهتری خواهید گرفت. انتخاب دیگر این است که از دوربین با تایمر دو ثانیه ای اسفاده کنید. دوربین می بایست دو ثانیه برای گرفتن عکس منتظر بماند که به نظر زمان مناسبی برا رفع هر گونه لرزش تصویر می باشد.
• به سطح فوکوس توجه کنید. در هنگام گرفتن عکس های متعدد، عمق میدان می بایست به کمترین حد ممکن برسد. سعی کنید تا عناصر کلیدی را در فاصله برابر از دوربین بچینید. با این روش، همه چیز تا حد با وضوح کامل به نظر می رسند. توجه به سنسور دوربین به عنوان یک بخش و سایر عناصر موجود در عکس به عنوان بخشی دیگر می تواند آن دو بخش را به صورت موازی هم قرار دهد.
• از دکمه پیش نمایش عمق میدان استفاده کنید. اغلب دوربین ها دکمه ای دارند که در هنگام فشردن، لنز را برای تنظیم دیافراگم متوقف می کند و در نتیجه هر آن چیزی را که در هنگام عکسبرداری می بایست روی آن فوکوس شود نمایش می دهد. این کار به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید دیافراگم عالی با عمق میدان مطلوب داشته باشید.
• یاد بگیرید چگونه نقطه فوکوس را تعیین کنید. به طور پیش فرض، اگر شما بتوانید به راحتی نقطه یابی و عکسبرداری کنید، دوربین شما به طور پیش فرض نقطه مرکزی فوکوس را انتخاب می کند. اما اگر عنصری که می خواهید دارای فوکوس با وضوح کامل باشد، در مرکز ترکیب مورد نظر شما برای عکس نباشد چه؟ (اگر شما از قوانین اشیاء پیروی کنید، این کار امکان پذیر نخواهد بود.) یاد بگیرید که چگونه نقاط فوکوس عکس را با توجه به فوکوس های مورد نظر دوربین بازتنظیم کنید.
• از فوکوس دستی استفاده کنید. اگر فوکوس خودکار را خاموش کنید، می‌توانید از نکته قبلی صرف نظر کنید. از وقتی که دوربین ها فوکوس خودکار نداشتند و عکاسان با آن شرایط کنار آمده بودند زمان زیادی نمی گذرد. اغلب عکاسان عکس های ماکرو از غذا با سوژه های ثابت در شرایط کنترل شده که نیازی به فووکوس سریع نیست می گیرند. در نتیجه کنترل کامل کار را به دست می گیرند و فوکوس را دقیقاً آنجایی که می خواهند باشند قرار می دهند.
• از ISO پایه اصتفاده کنید. پایینترین ISO که در دوربین شما تنظیم شده باعث کاهش نویز تصاویر شما خواهد شد. به طور کلی، شما ISO را زمانی نیاز است زیاد کنید که نور کافی برای دیافراگم و سرعت شاتر وجود نداشته باشد. اگر این کارها کافی نبود، باز می توانید مقدار آن را بیشتر کنید. اگر انتخاب مورد نظر شما این نیست، سرعت شاتر خود را کاهش دهید و نوردهی طولانی تری داشته باشید. با وجود سوژه ثابت (و وجود دوربین روی سه پایه عکاسی)، هیچ چیز نمی بایست تار باشد، حتی اگر زمان نوردهی شما تنها چند ثانیه باشد. هر زمان که اراده کردید، ISO را روی 100 قرار دهید (یا پاینترین مقدار موجود در دوربین شما).
• با مثلث ها کار کنید. با عنایت به نوردهی مثلثی، مفهوم عکاسی پایه این در صورتی که بخواهید یک عکاس حرفه ای شوید از اهمیت بالایی برخوردار است. در عکاسی ماکرو از غذا، تنظیمات یکی ازسه ضلع (دیافراگم، سرعت شاتر و ISO) بیشترین چیزی است که می بایست با آن سر و کار داشته باشید که عمق میدان شما را نیز کنترل می کند. پس در نتیجه با تعیین اینکه از دیافراگم خود چه انتظاراتی دارید شروع کنید. شما بهتر است ISO را در پایینترین حد ممکن که 100 است قرار دهید. چیزی که دارای اهمیت باقی می ماند سرعت شاتر است، و در مورد سوژه های ثابت، واقعاً نباید این موضوع اهمیتی داشته باشد. ISO را روی 100 قراردهید، دیافراگم را با توجه به عمق میدان تنظیم کنید و سپس سرعت شاتر را با توجه به میزان نوردهی مورد نیاز تنظیم کنید.
6- غذا را در حرکت و در حین استفاده از جلوه های ویژه عکسبرداری و آزمایش کنید
تنها چیزی که به قطعیت می توان گفت این است که سرعت شاتر معمولاً برای سوژه های ثابت اهمیت بالایی ندارد. ولی اگر سوژه شما ثابت نباشد و بخواهید از غذاها د حین حرکت عکسرداری کنید شرایط چطور می شود؟ عکس های زیر ممکن است به شما ایده هایی برای گرفتن عکس های جالب از غذا با با چند کار خلاقانه دوربین و نور بدهد. برای آگاهی از نحوه ثبت این عکس‌ها، کپشن ها را بخوانید.
7- فراموش نکنید که عکس هایی ماکرو از غذا را ویرایش کنید
حتماً با عکاسانی که اهمیت «دریافت تصویر درست در دوربین را گوشزد می کنند برخورده اید. من به طور کامل با ای موضوع موافقم که می بایست بهترین نور را برای عکس تنظیم کنید، ترکیب عکس را طوری تنظیم کنید که نیازی به برش آن نداشته باشید، بهترین تعادل نور سفید را داشته باشید و هر کاری را که می توانید برای گرفتن عکس خوب انجام دهید. اما هدف از این کارها این است که بتوانید عکاسی ماکرو از غذا بگیرید.
نخست، عکس خام شما به حداقل مقداری پردازش نیاز خواهد داشت. آنچه که بیشتر اهمیت دارد این است که تفاوت های ظریف نورپردازی، تعادل نور سفید، وضوح، و بسیاری از دیگر موارد می تواند با ویرایش عکس اصلاح شود ولی به صرف عکسبرداری خام قابل ایجاد نیست.
دوم اینکه هر چقدر که می توانید دقت به خرج دهید تا جزئیات ریز مانند ذرات گرد و غبار، خرده‌های ریز، لکه‌های روی میوه‌ها و سبزیجات، موهای سرگردان و انواع چیزهای دیگر به طور اجتناب‌ناپذیر و کمتر درعکس شما نمایان می‌شوند. شما می توانید موارد گفته شده را با ویرایش حرفه ای از عکستان حذف کنید.
در انتها، یک ویرایشگر خوب می بایست به نقاط برجسته توجه بیشتر و به نقاط تاریک و تار توجه کمتری داشته باشد و بیشترین اهمیت را به کنتراست، شفافیت، اشباع، یا تنظیمات وضوح بدهد و تمامی انواع پیشرفت ها را در نظر داشته باشد.
ویرایش عکس نمی بایست هرگز به عنوان عملیات نجات برای حفظ عکس با کیفییت کم در نظر گرفته شود، اما می تواند باعث ایجاد عکسی با کیفیت در مراحل بعدی شود.
عکاسی ماکرو از غذا: سحن پایانی
ممکن است اغلب شما عکاس منظره، پرتره، ورزشی، اکشن، سفر و … باشید. در هر صورت، یادگیری دیگر مهارت ها می تواند به شما در جهت بهتر شدن در حرفه عکاسی کمک کند. سوژه های غذایی به اندازه انباری، باغ یا یخچال به شما نزدیک هستند، استودیو شما می تواند پیشخوان آشپزخانه باشد و نورپردازی شما می تواند همان نوری باشد که از پنجره می آید.
اگر نمی‌خواهید یک لنز ماکرو اختصاصی پیدا کنید، چند لوله اکستنشن بخرید یا تکنیک لنز معکوس را امتحان کنید. عکاسی ماکرو از غذا کار خیلی مفرحی است و یک امتیاز محسوب می گردد، چرا که شما می توانید اغلب سوژه های عکس خود را پس از اتمام کارتان بخورید!
