درک مثلث نوردهی یک قسمت مهم اما کمی پیچیده از عکاسی است. من شما را از طریق سه عنصر تشکیل دهنده مثلث نوردهی راهنمایی می کنم: دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO.
شما قادر خواهید بود نحوه تعامل این تنظیمات با یکدیگر را درک کنید. باور کنید می توانید با کمی تمرین بر مثلث نوردهی مسلط شوید!
قرار گرفتن در معرض نور چیست؟
نوردهی میزان نوری است که به سنسور دوربین یا فیلم شما می رسد.
مهم است که نوردهی صحیح داشته باشید. اگر تصاویر شما از آنچه باید روشن تر هستند ، می گوییم که بیش از حد نوردهی می شوند.
اگر میزان نور کمتری نسبت به میزان مطلوب داشته باشید ، تصاویر شما می توانند خیلی تاریک باشند. ما در مورد تصاویر کم نور در این مورد صحبت می کنیم.
هر دو نقص را می توان در طی پردازش تصحیح کرد ، اما می تواند منجر به افت کیفیت شود. بنابراین بهتر است یاد بگیرید چگونه تعادل را پیدا کنید.
مثلث نور دهی چیست ؟
سه تنظیم میزان روشنایی تصویر شما را کنترل می کنند: دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO. ما این سه گانه را “مثلث نوردهی” می نامیم.
هر سه با یکدیگر تعامل دارند و با هم کار می کنند.
مثلث نوردهی به راحتی قابل مشاهده است. از آنجا که تمام این سه عنصر به دو عنصر دیگر متصل هستند ، اگر آن را ترسیم کنید ، یک مثلث کامل بدست می آورید.
آنها به هم متصل شده اند زیرا اگر یکی را تغییر دهید ، روی دو مورد دیگر تأثیر می گذارد. شما باید آنها را تنظیم کنید تا حداکثر مقدار نوردهی را حفظ کنند.
دیافراگم چیست ؟
وقتی برای گرفتن عکس دکمه شاتر را فشار می دهید ، دوربین یک دهانه – دیافراگم – در داخل لنز باز می کند. میزان نور روی سنسور به میزان بزرگ بودن دهانه بستگی دارد.
مانند این است که مردمک چشم ما چگونه کوچک می شوند تا میزان نوری که به چشم ما وارد می شود را محدود کند. همچنین ، در نور کم ، مردمک چشم ما بزرگ می شود تا آنجا که ممکن است نور بیشتری داشته باشد و میزان دید ما را افزایش دهد.
عکاسان برای اشاره به اندازه دهانه از سیستم عددی استفاده می کنند. آنچه ممکن است گیج کننده باشد این است که دیافراگم های بزرگ تعداد کمتری دارند و دیافراگم های کوچکتر تعداد بیشتری دارند.
دیافراگم f / 2.8 از دیافراگم f / 16 گسترده تر است.
دیافراگم همچنین میزان فوکوس صحنه را کنترل می کند. به این عمق میدان می گویند.
عمق میدان عمیق به معنای شارپ و فوکوس بیشتر صحنه است. عمق میدان کم به این معنی است که فقط برخی از صحنه ها در کانون توجه هستند.
دیافراگم وسیع تری مانند f / 2.8 عمق میدان کمتری نسبت به دیافراگم باریک تری مانند f / 22 ایجاد می کند.
بیشتر صحنه ها در f / 22 مورد توجه قرار می گیرند ، اما ممکن است f / 2.8 پس زمینه ای به زیبایی تار (بوکه) ایجاد کند.
در اینجا دو عکس از یک گل آفتابگردان گرفته شده است که طی چند ثانیه از یکدیگر گرفته شده است. تنها تنظیماتی که من تغییر دادم دیافراگم بود.
اولین عکس را با دیافراگم f / 2.8 گرفتم ، عکس دوم را با f / 11 گرفتم. به نحوه تغییر فوکوس و پس زمینه توجه کنید.
سرعت شاتر چیست ؟
هنگامی که دکمه شاتر دوربین خود را فشار می دهید ، سنسور دیجیتال یا فیلم را در معرض نور قرار می دهید. می توانید شاتر را برای کسری از ثانیه یا چند دقیقه باز کنید.
سرعت شاتر مربوط به مدت زمانی است که نور به سنسور دوربین برخورد می کند.
به عنوان مثال ، می توانید شاتر خود را به مدت 1/100 ثانیه یا 1 ثانیه یا حتی 100 ثانیه باز بگذارید. هرچه سرعت شاتر کمتر باشد ، مدت زمان بیشتری شاتر باز است. به این ترتیب نور بیشتری به سنسور برخورد می کند.
در شرایط کم نور ، شما می خواهید تا آنجا که ممکن است نور را در دوربین خود جمع کنید. می توانید دیافراگم بزرگی انتخاب کنید و شاتر خود را برای مدت طولانی باز بگذارید.
سرعت شاتر سریعتر می تواند حرکت را فریز کند ، در حالی که مقدار پایین می تواند تاری حرکت را ایجاد کند.
توجه داشته باشید که بسیاری از دوربین ها حالت Bulb Mode دارند. به این معنی که تا زمانی که دکمه شاتر را فشرده نگه دارید ، شاتر باز است.
با این کار می توانید کل حرکت یک سوژه در حال حرکت مانند آتش بازی را ضبط کنید. اما می توان آن را برای هر نوع عکاسی در شب نیز کاملاً استفاده کرد.
برای سرعت شاتر کم و حالت Bulb Mode ، همیشه باید از سه پایه استفاده کنید تا از لرزش دوربین و تاری ناخواسته جلوگیری کنید.
ISO چیست ؟
ISO به میزان روشنایی تصاویر شما اشاره دارد. در عکاسی از فیلم ، این به معنای حساسیت فیلم به نور است.
عکاسان با یک سیستم اعداد به ISO مراجعه می کنند. کمترین میزان پیش فرض در اکثر دوربین های دیجیتال ، ISO 50 یا ISO 100 است.
مطالب مرتیط : ۶ نکته برای استفاده موثر از ISO با دوربین خود
مقادیر ISO پایین را می توان در میان شرایط روشنایی روشن استفاده کرد. وقتی نور کمتری دارید و ISO بالاتری را انتخاب می کنید ، تصاویر شما روشن تر می شوند.
اما یک ISO بالا می تواند باعث ایجاد نویز دیجیتالی و دانه در تصاویر شما شود.
خوشبختانه با هر نسل دوربین دیجیتال ، عملکرد ISO افزایش می یابد. این بدان معناست که شما می توانید ISO خود را با کمی دانه قابل درک تا صفر تنظیم کنید. امروزه ، حتی مدلهای دوربین ثابت ISO نیز وجود دارد.
همچنین می توانید برخی از دانه های تولید شده با ایزو بالا را از ابزارهای پس از پردازش مانند Lightroom استفاده کنید.
چگونه می توان به درستی تصاویر را در معرض دید قرار دهیم
همانطور که اشاره کردم ، قرار گرفتن در معرض توسط سه عنصر مثلث نوردهی تعیین می شود. برای اینکه تصاویر خود را به درستی نشان دهید ، می توانید تنظیمات دوربین خود را به طرق مختلف انجام دهید.
اگر نوردهی صحیحی داشته باشید و سرعت شاتر ، ISO یا دیافراگم را تغییر دهید ، همچنین باید حداقل یک مقدار را از دو مقدار دیگر تنظیم کنید.
به عنوان مثال ، تنظیم سرعت شاتر از 30/1 به 15/1 نور ورودی به سنسور را دو برابر می کند. 1/15 ثانیه بیشتر از 1/30 ثانیه است. بنابراین شما دو برابر بیشتر از آنچه در ابتدا داشتید ، نور خواهید داشت.
بنابراین ، باید ISO خود را روی مقدار کمتری تنظیم کنید. اگر ISO 800 داشتید ، به جای آن ISO 400 را انتخاب کنید.
از کدام حالت باید استفاده کنید؟
می توانید در حالت خودکار عکس بگیرید. اگر در حالت خودکار عکس می گیرید ، نورسنج کلید تنظیم درست نوردهی دوربین است. در این حالت ، دوربین شما ISO ، سرعت شاتر و دیافراگم را نیز براساس آنچه نور سنج صحیح می بیند ، تنظیم می کند.
اگر در حالت دستی عکاسی می کنید ، می توانید به یک متر نور اعتماد کنید و عناصر مثلث نوردهی را بر این اساس تنظیم کنید.
می توانید میزان نوردهی خود را در حالت دستی به دلخواه تنظیم کنید.
اما برای این کار ، شما باید به طور عمیق نحوه کار مثلث نوردهی را درک کنید. البته باید تمرین کنید ، اما اگر نیاز به بازی ایمن دارید ، با حالت نیمه خودکار همراه شوید.
حالت های نیمه اتوماتیک نیز برای تمرین عالی هستند. با استفاده از آنها می توانید بر میزان قرار گرفتن در معرض خود نیز کنترل کافی داشته باشید ، اما درک و استفاده از آنها دشوارتر است.
برخی از ژانرها مانند عکاسی در خیابان نیاز به استفاده از این حالت ها دارند. شما همیشه وقت کافی برای تعیین هر مقداری ندارید حتی اگر یک حرفه ای باشید.
حالت اولویت دیافراگم را امتحان کنید. ممکن است این گزینه را با علامت A یا Av روی دوربین خود پیدا کنید.
تصمیم بگیرید که می خواهید پس زمینه را تا چه اندازه تار کنید یا می خواهید جزئیات واضحی داشته باشید و دیافراگم خود را بر این اساس تنظیم کنید. دوربین شما با تنظیم سرعت شاتر و ISO بقیه کار را انجام می دهد.
حالت اولویت شاتر به شما امکان می دهد که آیا می خواهید حرکت را فریز کنید یا تاری حرکت را بگیرید. این گزینه ممکن است دارای یک S یا Tv در دوربین شما باشد. دوربین شما بهترین دیافراگم و مقدار ISO را برای ایجاد تعادل در نوردهی انتخاب خواهد کرد.
اگر می خواهید پیشنهادهای دوربین خود را نادیده بگیرید ، جبران نوردهی را نیز امتحان کنید. با استفاده از این گزینه می توانید به سرعت و به آسانی تصاویر خود را روشن یا تاریک کنید.
به عنوان مثال با عکاسی از برف به زیبایی کار می کند. می توانید کمی صحنه را بیش از حد در معرض دید قرار دهید تا سایه بی نقصی از برف را در تصاویر خود داشته باشید.
حتی اگر همه چیز را دقیق تنظیم کنید ، ممکن است لازم باشد هنگام ویرایش عکس با نوردهی کنار بیایید. این یکی از دلایل مهم این است که شما باید در RAW عکس بگیرید.
نتیجه گیری
اگر می توانید مثلث نوردهی را درک کنید ، باز هم به تمرین نیاز خواهید داشت.
با تنظیمات دوربین خود آزمایش کنید ، حالت های مختلف دوربین خود را امتحان کنید و ببینید کدام یک برای هر شرایطی مناسب است.
شما به مرور بهتر و بهتر خواهید شد!
توانایی کنترل دوربین ، به شما امکان می دهد فوکوس بیشتری بر روی ترکیبات و ایده های خود داشته باشید.
محدودیت های فنی برای تخیل شما کمتر خواهد بود. درک نوردهی قطعاً گردش کار شما را بهبود می بخشد.
