درک مثلث نوردهی یک قسمت مهم اما کمی پیچیده از عکاسی است. من شما را از طریق سه عنصر تشکیل دهنده مثلث نوردهی راهنمایی می کنم: دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO.
شما قادر خواهید بود نحوه تعامل این تنظیمات با یکدیگر را درک کنید. باور کنید می توانید با کمی تمرین بر مثلث نوردهی مسلط شوید!
قرار گرفتن در معرض نور چیست؟
نوردهی میزان نوری است که به سنسور دوربین یا فیلم شما می رسد.
مهم است که نوردهی صحیح داشته باشید. اگر تصاویر شما از آنچه باید روشن تر هستند ، می گوییم که بیش از حد نوردهی می شوند.
اگر میزان نور کمتری نسبت به میزان مطلوب داشته باشید ، تصاویر شما می توانند خیلی تاریک باشند. ما در مورد تصاویر کم نور در این مورد صحبت می کنیم.
هر دو نقص را می توان در طی پردازش تصحیح کرد ، اما می تواند منجر به افت کیفیت شود. بنابراین بهتر است یاد بگیرید چگونه تعادل را پیدا کنید.
مثلث نور دهی چیست ؟
سه تنظیم میزان روشنایی تصویر شما را کنترل می کنند: دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO. ما این سه گانه را “مثلث نوردهی” می نامیم.
هر سه با یکدیگر تعامل دارند و با هم کار می کنند.
مثلث نوردهی به راحتی قابل مشاهده است. از آنجا که تمام این سه عنصر به دو عنصر دیگر متصل هستند ، اگر آن را ترسیم کنید ، یک مثلث کامل بدست می آورید.
آنها به هم متصل شده اند زیرا اگر یکی را تغییر دهید ، روی دو مورد دیگر تأثیر می گذارد. شما باید آنها را تنظیم کنید تا حداکثر مقدار نوردهی را حفظ کنند.
مثلث نوردهی
دیافراگم چیست ؟
وقتی برای گرفتن عکس دکمه شاتر را فشار می دهید ، دوربین یک دهانه – دیافراگم – در داخل لنز باز می کند. میزان نور روی سنسور به میزان بزرگ بودن دهانه بستگی دارد.
مانند این است که مردمک چشم ما چگونه کوچک می شوند تا میزان نوری که به چشم ما وارد می شود را محدود کند. همچنین ، در نور کم ، مردمک چشم ما بزرگ می شود تا آنجا که ممکن است نور بیشتری داشته باشد و میزان دید ما را افزایش دهد.
عکاسان برای اشاره به اندازه دهانه از سیستم عددی استفاده می کنند. آنچه ممکن است گیج کننده باشد این است که دیافراگم های بزرگ تعداد کمتری دارند و دیافراگم های کوچکتر تعداد بیشتری دارند.
دیافراگم f / 2.8 از دیافراگم f / 16 گسترده تر است.
دیافراگم همچنین میزان فوکوس صحنه را کنترل می کند. به این عمق میدان می گویند.
عمق میدان عمیق به معنای شارپ و فوکوس بیشتر صحنه است. عمق میدان کم به این معنی است که فقط برخی از صحنه ها در کانون توجه هستند.
دیافراگم وسیع تری مانند f / 2.8 عمق میدان کمتری نسبت به دیافراگم باریک تری مانند f / 22 ایجاد می کند.
بیشتر صحنه ها در f / 22 مورد توجه قرار می گیرند ، اما ممکن است f / 2.8 پس زمینه ای به زیبایی تار (بوکه) ایجاد کند.
در اینجا دو عکس از یک گل آفتابگردان گرفته شده است که طی چند ثانیه از یکدیگر گرفته شده است. تنها تنظیماتی که من تغییر دادم دیافراگم بود.
اولین عکس را با دیافراگم f / 2.8 گرفتم ، عکس دوم را با f / 11 گرفتم. به نحوه تغییر فوکوس و پس زمینه توجه کنید.
