چگونه تصاویر شارپ بگیریم

گرفتن تصاویر واضح چیزی است که بیشتر عکاسان می خواهند. اما دستیابی به تصاویر واضح دشوار است. قبل از شروع بررسی نحوه بهبود وضوح، بیایید در مورد علل اصلی عدم وضوح صحبت کنیم:

فوکوس ضعیف – بارزترین روش برای بدست آوردن تصاویری با وضوح غیر شفاف، گرفتن آنها از فوکوس است. این ممکن است در نتیجه فوکوس روی قسمت اشتباه تصویر، نزدیک بودن بیش از اندازه سوژه برای فوکوس دوربین، انتخاب دیافراگم با عمق میدان بسیار باریک یا گرفتن عکس خیلی سریع بدون بررسی بودن آن باشد در فوکوس.
حرکت سوژه – نوع دیگری از تاری در عکس ها نتیجه حرکت سوژه شما است. این امر عموماً به کند بودن سرعت شاتر مربوط می شود.
لرزش دوربین – اگر به عنوان عکاس هنگام عکسبرداری حرکت ایجاد کنید، تصویر می تواند تار شود. این اغلب به سرعت شاتر  دوربین شما مربوط می شود.
نویز – عکسهای پر نویز بصورت پیکسلی ساخته می شوند و به نظر می رسد نقاط زیادی روی آنها قرار دارد (به تلویزیون نزدیک شوید و همان جلوه را خواهید گرفت).

۱۱ روش برای گرفتن تصاویر واضح تر: نکاتی برای مبتدیان

در اینجا لیستی از ۱۰ نکته اساسی وجود دارد که باید هنگام عکسبرداری به آنها فکر کنید. بنابراین می توانید تصاویر واضحی را بگیرید.

(توجه: در فتوشاپ نیز کارهای زیادی می توانید انجام دهید پس از گرفتن تصاویر!)

۱٫ دوربین خود را به خوبی نگه دارید

تاری زیاد در عکس هایی که می بینم نتیجه مستقیم لرزش دوربین است (یعنی حرکت دوربین شما برای آن قسمت ثانیه ای هنگام باز بودن شاتر).

در حالی که بهترین روش برای مقابله با لرزش دوربین استفاده از سه پایه است، اما موارد زیادی وجود دارد که استفاده از آن غیر عملی است و در حالی که دوربین را در دست دارید باید عکس بگیرید.

من قبلاً در مورد نحوه نگهداری دوربین دیجیتال یک آموزش نوشتم اما به طور خلاصه:

از هر دو دست استفاده کنید، دوربین را نزدیک به بدن خود نگه دارید و با دیوار، درخت یا هر چیز جامد دیگری از خود حمایت و تکیه گاه درست کنید.

۲٫ از سه پایه استفاده کنید.

خوانندگان عادی این سایت مقالات ما در مورد سه پایه را دیده اند و می دانند که ما طرفدار استفاده از سه پایه به عنوان راهی برای کاهش (و حتی از بین بردن) لرزش دوربین هستیم.

در حالی که سه پایه همیشه عملی نیست، اما نتیجه ای که برای بسیاری از نمونه ها دارد، ارزش آن را خواهد داشت.

۳٫ سرعت شاتر سریع را انتخاب کنید.

شاید یکی از اولین چیزهایی که باید در جستجوی تصاویر واضح به آن فکر کنید، سرعت شاتر است که انتخاب می کنید.

اکنون هرچه سرعت شاتر شما بیشتر باشد، لرزش کمتری در دوربین ایجاد می شود و حرکت را در عکسهای خود فریز می کنید.

در نتیجه، احتمال دو نوع اصلی تاری در یک حرکت (حرکت سوژه و حرکت دوربین) را کاهش می دهید.

اما چگونه سرعت شاتر مناسب را انتخاب می کنید؟

یک سرعت شاتر با مخرج بزرگتر از فاصله کانونی لنز انتخاب کنید.

بنابراین:

اگر لنزی به طول ۵۰ میلی متر دارید، با سرعت کمتری از ۱/۶۰ ثانیه عکس بگیرید.
اگر لنزی با فاصله کانونی ۱۰۰ میلی متر دارید، در ۱/۱۲۵ ثانیه یا سریعتر عکس بگیرید.
اگر با لنز ۲۰۰ میلی متری عکس می گیرید، در ۱ / ۲۵۰th ثانیه یا سریعتر عکس بگیرید.
به خاطر داشته باشید که هرچه سرعت شاتر بیشتر باشد، برای جبران کردن باید دیافراگم خود را بزرگتر کنید (به بخش بعدی مراجعه کنید!). و این بدان معنی است که شما عمق میدان کمتری دارید، که فوکوس را بیشتر به یک چالش تبدیل می‌کند.

۴- دیافراگم باریک‌تری انتخاب کنید.

دیافراگم بر عمق میدان (منطقه ای که در کانون توجه است) تصاویر شما را تحت تأثیر قرار می دهد. کاهش اندازه دیافراگم (که به معنای افزایش عدد f است) عمق میدان را افزایش می دهد. به این معنی که منطقه مورد نظر شامل اجسام نزدیک و دور است.

عکس این کار را انجام دهید (به عنوان مثال با حرکت به f / 4)، و پیش زمینه و پس زمینه تصاویر شما بیشتر از فوکوس خارج می شوند. بنابراین، باید دقیقاً با فوکوس لنز خود عمل کنید.

بخاطر داشته باشید که هرچه دیافراگم شما کوچکتر باشد، سرعت شاتر شما نیز بیشتر خواهد بود. که باعث می شود وضوح سوژه های متحرک دشوارتر باشد.

۵- ISO خود را تا حد ممکن پایین نگه دارید

سومین عنصر مثلث نوردهی ISO است که تأثیر مستقیمی در نویز گرفتن عکس های شما دارد.

ISO بزرگتری را انتخاب کنید و قادر خواهید بود از سرعت شاتر سریعتر و دیافراگم کوچکتر استفاده کنید (که همانطور که دیدیم به وضوح کمک می کند). از طرف دیگر، این باعث افزایش نویز عکس های شما می شود.

بسته به دوربین (و اینکه چقدر قصد دارید تصاویر خود را بزرگتر کنید)، احتمالاً می توانید با استفاده از ISO حداکثر ۴۰۰ (یا حتی ۸۰۰ یا ۱۶۰۰ در بعضی از دوربین ها) بدون نویز زیاد از بین برید. اما برای پین تصاویر واضح، ISO را تا حد ممکن پایین نگه دارید.

۶٫ اگر لرزش‌گیر دارید، از آن استفاده کنید.

اکنون بسیاری از دوربین ها و لنزها با اشکال مختلف تثبیت کننده تصویر (IS) آزاد می شوند.

لرزشگیر، لرزش دوربین را از بین نمی برد، اما قطعاً می تواند به کاهش تأثیر آن کمک کند. استفاده از لنزهای IS دو یا سه توقف اضافی به من می دهد (یعنی می توانم سرعت شاتر را در حدود دو تا سه توقف کاهش دهم) هنگام نگه داشتن دوربین.

بخاطر داشته باشید که IS به حرکت دوربین کمک می کند اما به سوژه کمک نمی کند – بنابراین در سناریوهای کنش کم نور مفید نیست.

همچنین، هنگامی که دوربین خود را روی سه پایه قرار می دهید از لرزش گیر استفاده نکنید.

۷٫ فوکوس تا حد ممکن

شاید بارزترین تکنیک برای کار در هنگام هدف گرفتن تصاویر واضح، فوکوس باشد. اکثر ما از فوکوس خودکار دوربین خود استفاده می کنیم و این عملکرد خوبی دارد – اما تصور نکنید که دوربین شما همیشه آن را درست می کند.

قبل از برخورد به شاتر، مطمئن شوید که کدام قسمت از تصویر در فوکوس قرار دارد. و اگر فوکوس درست نیست، دوباره امتحان کنید یا به فوکوس دستی بروید. این مسئله به ویژه اگر با دیافراگم بزرگ (عمق میدان کوچک) عکس بگیرید، جایی که حتی کوچکترین خطای فوکوس می تواند منجر به خارج شدن فوکوس از سوژه شود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

همچنین مطالعه کنید: آموزش حالت اولویت دیافراگم

مشاهده نمونه عکس های مدرن طرح در صفحه عکاسی صنعتی

اکثر دوربین های مدرن دارای طیف وسیعی از حالت های فوکوس هستند که می توانید در آنها عکس بگیرید و انتخاب حالت فوکوس مناسب بسیار مهم است.

۸- از وضوح لنزهای خود اطمینان حاصل کنید.

این یکی مخصوص DSLR و دارندگان بدون آینه است:

اگر بودجه لازم برای آن را دارید، روی لنزهای با کیفیت خوب سرمایه گذاری کنید، زیرا این امر می تواند در وضوح تصاویر شما تأثیر زیادی بگذارد.

به عنوان مثال من یک لنز Canon EF 28-135mm خریداری کردم. این لنز خوب (و قیمت مناسبی) بود، اما به اندازه بعضی دیگر از لنزهای من شارپ نبود.

چند ماه بعد، من یک لنز Canon EF 24-105mm “L” (“L” سری حرفه ای لنزهای Canon است) را از یکی از دوستانم قرض گرفتم و از تفاوت وضوح لنزها متعجب شدم.

در حالی که اولین لنز برای آنچه که من برای آن پرداخت کردم خوب بود، اما در نهایت برای یک نسخه ارتقا دادم. لنز جدید اکنون تقریباً برای همیشه به دوربین من متصل است.

۹٫ چشم هایتان را چک کنید.

از جوانی عینک زده ام. اما در سال های اخیر ، کمی در بررسی چشمانم کوتاهی کرده ام.

اخیراً برای اولین بار بعد از چند سال آنها را آزمایش کردم و با کمال تعجب متوجه شدم که به طور قابل توجهی ضعبف شده اند. اما دیوپتر خیلی به من کمک کرد.

دیوپتر چیست؟

این معمولاً وسیله ای در کنار منظره یاب شما است که به شما امکان می دهد وضوح تصویری را که هنگام عکاسی مشاهده می کنید، تغییر دهید. این دیوپتر مخصوصاً برای افرادی که ضعف بینایی دارند بسیار مفید است، زیرا می توانید از آن برای جبران بینایی خود استفاده کنید (بنابراین در هنگام شات لازم نیست که از عینک استفاده کنید!)

۱۰٫ وسایل خود را تمیز کنید

به تازگی طی ماه های گذشته، به تدریج کثیفی روی پنجره هایمان جمع شده بود بدون اینکه واقعاً متوجه آن شویم.

اما وقتی شیشه ها را تمیز کردیم ، از این که چرا نور بیشتری وارد شده و چشم انداز بیرون چقدر بهتر است متعجب شدیم!

همین امر می تواند در مورد لنز شما نیز صادق باشد. آن را تمیز نگه دارید، لکه ها، گرد و غبار و آلودگی هایی که می توانند روی عکسهای شما تأثیر بگذارند را از بین خواهید برد.

به همین ترتیب، اگر یک DSLR یا یک دوربین بدون آینه داشته باشید، یک سنسور تصویر تمیز چیز جالبی است، زیرا ایجاد گرد و غبار روی آن باعث ایجاد لکه های قابل توجه در تصاویر نهایی شما می شود.

۱۱٫ از نقطه شیرین دیافراگم لنز خود استفاده کنید.

لنزها در محدوده دیافراگم خود نقاطی دارند که مخصوصاً واضح هستند. در بسیاری از موارد، “نقطه شیرین” نهایی یک یا دو توقف از حداکثر دیافراگم است.

بنابراین به جای عکاسی با لنز کاملاً باز (یعنی در جایی که کوچکترین عدد f است)، آن را با یک یا دو توقف به عقب بکشید و ممکن است در عکس های خود کمی وضوح بیشتری داشته باشید. در اینجا با شناسایی نقطه شیرین لنز خود بیشتر بیاموزید.