عکاسی ورزشی کار بسیار سختی است زیرا هیچ ورزشکاری وسط مسابقه و تمین نمی ایستد تا شما از او عکس بگیرید. باید بدانید که دقیقا در چه زمانی از ورزشکار عکس بگیریدی که تصویر وضوح کامل داشته باشد و تار نیفتد. در واقع رمانی که کلیک می کنید مهم است اما نکته مهم تنظیمات دوربین عکاسی شماست که باید با این لحظه هماهنگ باشد. آنچه در هنگام عکاسی ورزشی باید بدانید این است که چگونه می توان مثلث نوردهی را به راحتی درک کرد: دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO. با ما همراه باشید تا نکات مهم در رابطه با عکاسی ورزشی را باهم مرور کنیم و بتوانیم در هنگام عکاسی تنظیمات دوربین را به درستی انجام دهیم.
تنظیمات شاتر برای عکاسی از ورزش
باید سرعت شاتر را بالا ببرید زیرا این موضوع بسیار مهم است و وقتی دنبال سوژه هستید به دلیل سرعت بالای سوژه خطر تاری وجود دارد و این خوب نیست. اگر سرعت شاتر را سریعتر کنید خطر تاری کاهش می یابد. هر چه سرعت در ورزش بیشتر باشد باید سرعت شاتر را نیز افزایش دهید . می توانید برای امتحان عکاسی ورزشی ابتدا در حالت تمرین بازیکن از اون عکاسی کنید.
دیافراگم باز انتخاب کنید
دیافراگم در عکاسی یکی از 3 اصل مهم است و در عکاسی ورزشی جهت ایجاد جلوه بوکه ضروری است. می توانید با باز کردن دیافراگم جلوه بوکه داشته باشید. در واقع جلوه بوکه پس زمینه با پیش زمین ای تار برای تصویر ایجاد می کند و سوژه را واضح تر نشان می دهد. آنها با اعداد f نشان داده می شوند و هرچه دیافراگم بازتر باشد، عدد f کوچکتر است. برای مثال، دیافراگم f/2.8 بازتر از f/16 است. استفاده از دیافراگم باز مانند f/2.8 یا f/1.4 به شما عمق میدان کم می‌دهد و این به عکس های شما تاری ملایم در پس زمینه می دهد و تا زمانی که فوکوس شما درست باشد، سوژه شما همچنان واضح به نظر می رسد.
بسیاری از عکاسان در عکاسی ورزشی دوست دارند از لنز تله فوتو استفاده کنند. آنها برای نزدیک شدن به سوژه عالی هستند. اما لنزهای تله فوتو محدوده دیافراگم کمتری نسبت به لنزهای زوم استاندارد دارند. حداکثر دیافراگم یک تله فوتو ممکن است به جای f/1.4 f/5.6 باشد. اما اثر بزرگنمایی یک لنز تله فوتو به این معنی است که شما هنوز هم می توانید جلوه بوکه را در عکاسی ورزشی خود به دست آورید.
تنظیمات ISO برای نور بیشتر
گاهی ممکن است شما قصد عکاسی از یک مسابقه ورزشی را داشته باشید و نتوانید نور ان را تنظیم کنید و نور آفتاب هم به شدن تیز بتابد و یا در تاریکی شب باشد. با تنظیمات ISO به راحتی می توانید نور دوربین خود را جهت عکاسی ورزشی تنظیم نگه دارید. زمانی که سرعت شاتر را افزایش می دهید IOS نیز افزایش میابد و نیازی نیست دیافراگم را تنظیم کنید. اما بالا بودن ISO هم خطر نویز را بالا می برد انا می توان تا 1600، ISO را افزایش داد.
استفاده از فوکوس خودکار
می توانید برای آزادی بیشتر در عکاسی ورزشی از فوکوس خودکار استفاده کنید. استفاده از فوکوس خودکار در موقعیت هایی با کنتراست بالا بهترین تصویر را ارائه می دهند. زمانی که زمینه و سوژه با هم متفاوت باشند و نور و کنتراست هم تنظیم باشد بهترین عکس ممکن گرفته خواهد شد. سیستم های فوکوس خودکار در دوربین های سطح پایین به آن اندازه قابل اعتماد نیستند. آنها برای عملکرد خوب به کنتراست بیشتری نیاز دارند. این بدان معناست که ممکن است برای گرفتن عکس های ورزشی خود نیاز داشته باشید بهترین نقطه با کنتراست بهتر را پیدا کنید.
ردیابی پیش بینی جایی است که سیستم AF شما حرکت سوژه را پیش بینی می کند. با استفاده از هوش مصنوعی داخلی، سوژه را با پیش‌بینی مکان بعدی ردیابی می‌کند. چیزهای چشمگیری است اما شما فقط یک سیستم فوکوس خودکار به این پیشرفته را در انتهای گران تر بازار خواهید یافت. اگر دوربینی با حالت فوکوس خودکار مداوم دارید، برای عکاسی ورزشی عالی است. در دوربین‌های کانن، فوکوس مداوم با برچسب AF یا AI Servo مشخص می‌شود. در دستگاه‌های نیکون و سونی، AF-C را انتخاب کنید. این حالت به محض اینکه سیستم فوکوس خودکار یک موضوع متحرک را تشخیص دهد، ردیابی پیش بینی را فعال می کند.
به طور مداوم فاصله فوکوس را کنترل می کند. هنگامی که فاصله دوربین تا سوژه تغییر می کند، فوکوس متناسب با آن تنظیم می شود. اگر می خواهید عکسی بسازید که در آن هیچ یک از نقاط فوکوس خودکار سوژه را پوشش ندهد، باید فاصله فوکوس را با فشار دادن دکمه قفل AF قفل کنید و برای دقت بیشتر، یک نقطه فوکوس خودکار را انتخاب کنید. اطمینان حاصل کنید که در منطقه ای است که بیشتر فعالیت ها در آن انجام می شود.
حالت Burst Mode
حالت عکاسی پیاپی یا پشت سر هم یکی دیگر از ویژگی های مهم عکاسی ورزشی است. دوربین شما چندین عکس را پشت سر هم می گیرد تا بتوانید آن لحظات پلک زدن و از دست دادن آن را ثبت کنید. همه دوربین های دیجیتال مدرن دارای حالت انفجاری هستند که بین 8 تا 30 فریم در ثانیه متغیر است. اما در حالی که دوربین‌های DSLR حالت انفجاری دارند، دوربین‌های بدون آینه پیشتاز در این بخش هستند. آنها از شاتر الکترونیکی استفاده می کنند که سرعت انفجار سریعتر را امکان پذیر می کند. مشکل حالت انفجاری حافظه است. وقتی با سرعت 18 فریم در ثانیه عکاسی ورزشی می کنید، کارت حافظه شما می تواند به سرعت پر شود. بهتر است حالت انفجاری را برای زمانی که واقعاً به آن نیاز دارید ذخیره کنید.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]